รู้จักกันไหมเอ่ยลูกข่าง
ถ้าเราคุยกับเด็กๆที่เกิดหลังยุค Millennium เด็กๆคงจะงงว่าลูกข่างคืออะไร
แต่ถ้าเราพูดเรื่องลูกข่างกับเด็กยุค Millennium แล้วล่ะก็ไม่มีใครไม่รู้จักลูกข่างแน่นอน
มันก็จะเป็นอะไรแหลมๆหน่อย
มีอุปกรณ์ประกอบการเล่นก็คือเชือก เอามาหมุนๆ ให้เต็มแล้วเขวี้ยงออกไปให้มันหมุนๆได้นานที่สุด
(แต่เขวี้ยงไม่ง่ายนะบอกก่อน) มีการเอามาแข่งกันบ้าง ใครล้มก่อนแพ้ แค่นั้นหรอ ใช่! แค่นั้น
แล้วสนุกไหม ก็สนุกสิ ไม่สนุกจะได้กินข้าวกับลูกข่างหรอ ฮ่ะ!! กินข้าวกับลูกข่าง
ภาพประกอบจากอินเตร์เน็ต |
ณ ย่านบางกอกน้อย
ย้อนไปเมื่อตอนเราอยู่ ป.4 เด็กๆยุค Millennium ตอนนั้นส่วนใหญ่ไม่ต้องไปเรียนพิเศษตอนเย็นกันเหมือนตอนนี้
เลิกเรียนตกเย็นขี่จักรยานกลับบ้านบ้าง เดินกลับบ้านบ้าง พ่อแม่ไปรับบ้าง
กลับมาปุ๊ปวางกระเป๋าทันทีออกลาดตระเวนกับเพื่อนๆ
เพื่อเล่นของเล่นต่างๆทีมันวนเวียนมาฮิตกันเป็นช่วงๆ ช่วงนั้นคือลูกข่างไง
ได้เวลานัดหมายสี่โมงเย็นเพื่อรวมตัวกัน
เปิดประตูออกจากบ้านปุ๊ป เสียงแม่ตะโกนมาปั๊ป
“อย่ากลับเกินห้าโมงนะ!!!”
เราก็ตอบรับทันใด “จ้า!!!”
ออกไปพร้อมลูกข่างคู่ใจสีส้มและสีฟ้า
แต่ใจจริงๆชอบสีฟ้าเพราะคิดว่ามันแรงกว่าแล้วหมุนได้นานกกว่า ฮ่าๆๆ ไปถึงก็แบ่งทีมเพื่อทำการแข่งขันกันสุดฤทธิ์
เขวี้ยงกันไปมาในสนาม ไม่มีการพนันอะไรทั้งสิ้นแข่งกันเพื่อจะได้นานกว่าเท่านั้น
ลูกข่างใครหมุนนานกว่าก็จะเป็นที่โจษจันกันไปในหมู่เด็กๆจนกว่าจะมีผู้มาล้มแชมป์ ประลองกันไปเรื่อยจนกระทั่งมีเสียงตามสายดังขึ้น “.....เวลาสิบแปดนาฬิกา ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย....”
โอ้โหกว่าจะรอเพลงชาติจบ จบปุ๊ป..หน้าตั้งสิครับงานนี้ โกยจ้าโกยเถอะโยม
จากการแข่งขันลูกข่างก็เปลี่ยนมาเป็นวิ่งแข่งสี่คูณร้อยชิงแชมป์บางกอกน้อย
ประมาณว่าใครถึงบ้านก่อนชนะ ถึงหน้าบ้านคงไม่ต้องบรรยายว่าใครยืนรอ คิดในใจคงไม่น่ารอดก้านมะยมเป็นแน่แท้
แต่! แม่เปิดประตูเข้าบ้าน แม่ไม่ตีจ้า ยะฮู้วววว...
แถมมีข้าววางอยู่ที่พื้นกับน้ำปลาขวดเล็กอีกต่างหาก แม่บอกไปกินข้าว เรานี่ยิ้มเลยแล้วถามว่ากับข้าวล่ะแม่
แม่ตอบว่า “ลูกข่างสองอันนั่นไง”
โอ้โห ฮ่าๆๆ
ตอนนั้นคิดว่าแม่ใจร้ายมากๆ
แต่ความใจร้ายของแม่ที่เราคิดตอนนั้นมันสอนอะไรเราหลายอย่างนะ
ทั้งเรื่องการตรงต่อเวลาที่นัดหมาย การแบ่งเวลาในการทำงาน
ไม่ใช่ว่าจะเล่นอย่างเดียว ตอนนั้นไม่มีโทรศัพท์หรือไลน์เหมือนตอนนี้
นัดต้องเป็นนัด เวลาคือเวลา เล่นคือเล่นได้แต่ต้องรู้เวลา
บทเรียนเรื่องลูกข่างยังคงเป็นบทเรียนสอนใจให้กับเรามาตั้งแต่ยุค Millennium เลยทีเดียว
ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น